ای شهید!

از وقتی شنیدم ابتدای کنفرانس علمی ات بیت زیر را خواندی؛

"همه عمر بر ندارم سر ازین خمار مستی

که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی"

فهمیدم: دلت حرم خدا بوده که فکرت، تا افق های دور پرواز می کرد.

و مگر نه این است که پرندگان حرم، جز در آسمانها آشیانه نمی کنند؟


آذر ماه ۱۴۰۱