آنقدر آسمان را نگریستی که آسمان، گریستنش گرفت.

بارید و بارید، 

تو نیز... .

اشکهای تو و آسمان به هم رسیدند.

ستاره ها، در حسرت این دیدار، شروع به گریستن کردند.

شوق تو برای ملاقات با آسمان، 

بارش ستاره ها را درپی داشت.

بارش ستاره ها، 

زمین را آسمانی کرد.

ستاره ها برای دیدار تو به زمین آمدند،

برای تویی که لحظه ای از آسمان، غفلت نکردی... .