تواضع و تظاهر سلوکی درونی میان جمع است. 

جمع عقل و احساس.

 خود را بزرگ ندیدن اما بنا به ضرورت، اظهار کردن.

احساس فروتنی درونی و منطق ظاهر کردن به بیرون.

همیشه سلوک اجتماعی سخت تر از سلوک فردی می باشد. و جمع اضداد نیز سخت تر از یکی را داشتن.

تواضع، تنهایی می آورد و تظاهر پل ارتباط است با دیگران.

نه تنهایی به تنهایی ممدوح است و نه تظاهر به تنهایی.

نه تنهایی به تنهایی سخت است و نه تظاهر به تنهایی.

مشکل آن جاست که بدانی چه وقت و کجا تواضع کنی و چه وقت و کجا تظاهر. 

و مشکل‌تر آنکه در عین تظاهر، متواضع باشی و در عین تواضع، به فراخور شرایط متظاهر. فتدبر... .