نمی شود کسی برنجد اما کسی را مرنجاند. کسی که رنجشی به دل دارد، روزی جراحت  این دل رنجور از جایی سرباز می کند و در نگاهی، کلامی، رفتاری و حتی نیت و دعایی کسی را می آزارد. 

پیش تر و بیشتر از آنکه مراقب باشیم کسی را مرنجانیم، باید آزرده نشویم.

پناه به خدا از  کسی که آنقدر از دیگران زخم خورده و آزرده است که وجودش برای دیگران مایه آزردگی است. قل اعوذ برب الناس