آدمی در طول زندگی رنجهای گوناگونی را تجربه می کند.

رنج جدا شدن از سینه مادر،

رنج ترکیدن بادکنک،

رنج زخمی شدن در اولین گامها،

رنج افتادن از دوچرخه،

رنج خداحافظی با پدر،

رنج خوردن دارو،

رنج دعوا با رفیق،

رنج بیداری شب امتحان،

رنج بیماری،

رنج فراق محبوب،

رنج جدایی از خانواده و هزاران تجربه رنج دیگر.

اشتراک همه رنجها در این است که مطلوب مان با واقعیت مغایرت دارد.

اما تفاوت رنجها در چیست؟ تفاوت رنجها در این است که برخی از آنها آدمی را لطیف می کند و برخی خشن. برخی مهر را از درون آدمی بیرون می کشد و برخی قهر را. برخی سکوی پرواز است و برخی لبه پرتگاه. برخی وقتی می گذرند با همه تلخی شان یادگاری شیرین بر جای می گذارند و برخی یادآوری شان نیز کدورت خاطر می آورد.

تفاوت رنجها در مبداء پیدایش نیست، در مقصد فرد رنجدیده است.