خانه ای در آسمان خواهم ساخت،
آجرهایش ستاره ها،
سقفش کهکشان،
اتاقهایش سیاره ها،
مهمانخانه اش ابرها،
و چراغ هایش اشکهایم خواهم بود.
خانه ام را با سنگفرشی از تواضع و دیوارکوب هایی از شفقت خواهم آراست.
کسی چه می‌داند! شاید اکنون خانه ام را ساخته و به فرشته های نگهبان اجاره داده ام
تا هر روز و ان یکاد بخوانند،
و عطر یار را بیفشانند.
کسی چه می داند... .
دیدگاه خود را بنویسید