تولدت مبارک!

بسم الله الرحمن الرحیم

تولدت مبارک، چون از وقتی آمدی زمستانم با نفس هایت گرمتر شد.

تولدت مبارک، چون از وقتی آمدی بهارم با لبخندهایت شکوفاتر شد.

تولدت مبارک، چون از وقتی آمدی تابستانم با قد کشیدنهایت پرثمرتر شد.

تولدت مبارک، چون از وقتی آمدی پائیزهایم با احوالات گوناگونت رنگین تر شد.

تولدت مبارک، چون از وقتی آمدی فصل هایم با دوران رشدت، رشیدتر شد.

تولدت مبارک، چون از وقتی آمدی شب بیداری هایم با بیداری هایت هدفمند تر شد.

تولدت مبارک، چون از وقتی آمدی  روزهایم با جستجوگریهایت ظاهرتر شد.

تولدت مبارک، چون از وقتی آمدی آسمانم با نگاههایت به ستاره ها، نزدیکتر شد.

تولدت مبارک، چون از وقتی آمدی خانه ام با صدا زدنهایت، پر شد از اسماء خدا...

هر تولدی را تحولی است، 

و هر تحولی، یا رو به رشد و کمال است و یا رو به زوال و نقص.

تولدی مبارک است که احسن الحال را بیافریند، برای والد و مولود.

و السلام یوم ولدت و یوم یموت و یوم یبعث حیا...

درست مثل عیسی.

عیسای درون ما نیز، آنگاه متولد خواهد شد که مریم صدیقه و طاهره، گنج عزت را از رنج عزلت بیرون کشد.

آنگاه است که هر تولد مولودی، تولد والدی را نیز همراه دارد.

و مگر نه آن است که عیسی (سلام الله علیه و علی نبینا محمد) فرمود که هر انسانی را دو تولد است.

و اگر انسان، انسان است، ناگزیر است از خلوت و عزلت و رنج و گنج و تولد عیسایی.