به بادها،
سلامم را سپردم تا به همه عالم، سلامم را برسانند.
به برگها،
بوسه ام را سپردم تا بر دستان پرکار و خسته بوسه زنند.
به گلها،
مهرم را سپردم تا عطر مهربانی را بر عالم بپراکنند.
به آبها، اسرارم را سپردم تا رازدار همه عالم باشند.
به ماه، آرزویم را سپردم تا برای آرزوی همه دعا کند.
به آسمان، نگاهم را سپردم تا با نگاهش هم عالم را نوازش کند.
به خورشید، لبخندم را سپردم تا به همه تبسم کند.
به ژاله، اشکهایم را سپردم تا پشت گلبرگی بخزد و دلی را غمگین نسازد،
و به فرشته ها، همه قلبم را سپردم تا ذره ذره عشق را بر همه عالم ببارند.
ای عشق! دوای درد مایی
آسوده بیا، بس آشنایی
دیدگاه خود را بنویسید