استاد محمدحسین صالحی:

انسان همواره یا در حال هبوط است، یا در حال توبه.

هبوط یعنی توجه به تعلقات خاکی.

توبه یعنی توجه به تعلقات ملکوتی.

اصل تعلق داشتن، فطری ماست. تعیین مصداق و انتخاب ما به متعلقات است که تعیین می کند در حال هبوطیم یا توبه.

(هبوط، توجه به خاک است.

توبه، توجه به افلاک.)

برگرفته از دروس نظام اندیشه اسلامی

۲۴ آذر ماه ۱۴۰۱