تسبیحات

استاد محمدحسین صالحی:

در نماز که معراج است و سیر صعودی، تسبیحات اربعه از خلق به حق شروع شده است.

اول سبحان الله، که نظر به وجه خلقی عالم دارد و خدا را منزه از حدود خلق می کند.

سپس الحمدلله، که نظر به کمالات هستی دارد و کمال مطلق را طلب می کند.

و بعد توحید لااله الاالله(توحید انبیاء) و در آخر  توحید محمدی، که همان تکبیر است و خدا را بزرگتر از آنی دانستن که به وصف در آید.

اما بعد نماز که عروج کامل شده و وقت سیر نزولی و بازگشت به خلق است، تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها ذکر شده است.

این لطیفه می رساند که حضرت زهرا سلام الله علیها، چون لیله القدر محل نزول اسماء الهی است و حوریه ای است ملکوتی که برای شفاعت خلق، رو به عالم هستی کرده است.

و این می رساند که بندگان نیز برای آنکه در صراط مستقیم باشند، سیر نزولی شان باید در دامنه وجودی حضرت زهرا سلام الله علیها بوده و ذیل توجهات ایشان، رو به عالم خلق کنند.