بسم الله الرحمن الرحیم
رابطه من و زبان به دورهای دور بر می گردد،
همان روزی که چشم در چشم مادرم دوختم و عرض نیازی داشتم ، او نیز بی درنگ پاسخ می گفت .
هرچه بزرگتر شدم، راههای ارتباطم را بیشتر کشف می کردم. وقتی می ترسیدم، دستش را فشار می دادم و او نیز محکم تر دستانم را میفشرد تا احساس تنهایی نکنم. گاهی هم برای ارتباط گیری با هم کلاسی ام از زیر میز، پایم را به پایش میزدم و منظورم را می‌فهماندم.
اگر زبان، وسیله ای برای انتقال معانی است؛
هر ارتباطی میتواند چنین نقشی را دارا باشد.
و هر عضوی غیر از زبان می تواند گویای معنایی باشد.
بعبارتی هر چیزی که معنایی دارد، زبان خاصی نیز برای ارائه آن داراست.
مهم آن است که مخاطب فهیمی باشد زبان بلد،
تا زبان هر موجودی را بداند. مخاطبی که نه به چندین زبان، بل؛ زبان همه موجودات تسلط داشته
و راه ارتباط خویش را با عالم منحصر در یک مسیر ننماید.

دوشنبه ۲۳ آبان ۱۴۰۱